Με τον όρο κήλη εννοούμε την προβολή ενός ενδοκοιλιακού σπλάχνου μέσω ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος.
Το χάσμα μπορεί να είναι ένα φυσικό άνοιγμα στον οργανισμό ή να δημιουργηθεί μετά από αποδυνάμωση του κοιλιακού τοιχώματος.
Η αποδυνάμωση μπορεί να προκληθεί από:
- Προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις
- Άρση βάρους με αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης
- Εξασθένιση μυϊκού συστήματος λόγω ηλικίας
Είδη κηλών
ΟΙ κήλες του κοιλιακού τοιχώματος παίρνουν το όνομα τους ανάλογα και με το σημείο στο οποίο εμφανίζονται, έτσι έχουμε:
- Βουβωνοκήλη
- Ομφαλοκήλη
- Επιγαστρική κήλη
- Κοιλιοκήλη
- Μηροκήλη
- Spiegel κήλη
Οι ποιο συχνά εμφανιζόμενες κήλες είναι η Βουβωνοκήλη, η Ομφαλοκήλη και η μετεγχειρητική κοιλιοκήλη.
Τις κήλες τις κατατάσσουμε σε τρείς κατηγορίες:
- Ανατασσόμενη, όταν το περιεχόμενο της ανατάσσεται εντός της κοιλιάς
- Μη ανατασσόμενη, όταν το περιεχόμενο της δεν ανατάσσετε παρ’ όλους τους χειρισμούς
- Περισφιγμένη, όταν όχι μόνο δεν ανατάσσεται το περιεχόμενο, αλλά υπάρχει και στραγγαλισμός αυτού με συνέπεια την ισχαιμία και νέκρωση του περιεχομένου της κήλης.
Η τελευταία κατάσταση είναι και η πιο επικίνδυνη γι’αυτό χρήζει άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης.
Θεραπεία κηλών
Η Θεραπεία των κηλών γίνεται μόνο με χειρουργείο.
Ο τρόπος και η μέθοδος που θα ακολουθήσει ο χειρουργός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά μπορεί να πραγματοποιηθεί η επέμβαση Ανοιχτά-Λαπαροσκοπικά ή Ρομποτικά.
Η βελτίωση των τεχνικών αποκατάστασης αλλά και ο εκσυγχρονισμός των ειδικών υλικών που χρησιμοποιούνται (πλέγματα) έχει ως αποτέλεσμα ο ασθενής να έχει λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, γρηγορότερη επιστροφή στην καθημερινότητα του, λιγότερες υποτροπές, μικρότερο χειρουργικό τραύμα.
