Αιμορροϊδοπάθεια

Διακρίνουμε τις εσωτερικές και εξωτερικές αιμορροΐδες ανάλογα με την θέση στην οποία βρίσκονται.

Οι εσωτερικές βρίσκονται πάνω από την πρωκτική σχισμή ενώ οι εξωτερικές κάτω από αυτήν.

Ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκονται διακρίνονται και σε βαθμούς.

1ου βαθμού : Μικρές εσωτερικές αιμορροΐδες που δεν είναι εμφανείς και δεν προπίπτουν. Μπορεί να εμφανιστεί μικρής ποσότητας αίμα κατά την κένωση ή αίσθημα κνησμού.
2ου βαθμού : Λίγο μεγαλύτερες εσωτερικές αιμορροΐδες από του 1ου βαθμού, προπίπτουν κατά την κένωση αλλά επανέρχονται αυτόματα.
3ου βαθμού : Εσωτερικές αιμορροΐδες που προπίπτουν κατά την κένωση ή από άλλους μηχανικούς παράγοντες αλλά η ανάταξη τους γίνεται από τον ασθενή με το χέρι.
4ου βαθμού : Είναι εξωτερικές αιμορροΐδες που προπίπτουν συνέχεια και δεν ανατάσσονται.

Η δημιουργία τους οφείλεται στην αύξηση της πίεσης των φλεβών.

Οι αιτίες που το προκαλούν αυτό είναι:

• Δυσκοιλιότητα
• Κληρονομικότητα
• Εγκυμοσύνη
• Διατροφή φτωχή σε φυτικές ίνες
• Παραμονή στην τουαλέτα για μεγάλο χρονικό διάστημα
• Άρση βαρών ή παρατεταμένη καταπόνηση του σώματος

Όσο δεν αντιμετωπίσετε την αιμορροΐδοπάθεια στην αρχική της φάση, τόσο πιο έντονα θα γίνονται και τα συμπτώματα.

Τα πιο συνηθισμένα είναι: εμφάνιση λίγου αίματος (μια σταγόνα) στο χαρτί υγείας, κνησμός, καυσαλγία, τοπικός ερεθισμός. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί αίσθημα ατελούς κένωσης, αναιμία από χρόνια απώλεια αίματος και βλεννώδεις εκκρίσεις.

Η εξέταση του ασθενούς θα πρέπει να γίνεται από ειδικό χειρουργό γιατί τα συμπτώματα της περιοχής μπορεί να οφέιλονται και σε άλλες παθήσεις όπως: περιεδρικό απόστημα – συρίγγιο, ραγάδα πρωκτού και κακοήθεια.

Η πιο συχνή επιπλοκή είναι η θρόμβωση, η οποία προκαλεί πρήξιμο, πόνο και ερυθρότητα.

Άλλες επιπλοκές είναι:

• δυσκοιλιότητα (ο ασθενής λόγω πόνου κατά την αφόδευση αποφεύγει να πάει τουαλέτα)
• φλεγμονή περιπρωκτικά και τέλος αρκετά σπάνια ακατάσχετη αιμορραγία

Η διάγνωση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο χειρουργό με λεπτομερή καταγραφή του ιστορικού του ασθενούς και την κλινική ψηλάφηση που γίνεται με δακτυλική εξέταση.

Εάν κριθεί αναγκαίο και μετά από την κλινική εξέταση θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ορθοσκόπηση ή κολονοσκόπηση.

Η θεραπεία των αιμορροΐδων 1ου και 2ου βαθμού είναι συντηρητική. Περιλαμβάνει την την χρήση αλοιφών, υπακτικών και διατροφικών αλλαγών για την άμβλυνση των συμπτωμάτων.

Η θεραπεία των αιμορροΐδων 3ου και 4ου βαθμού είναι χειρουργική.

Οι τεχνικές που πραγματοποιούνται για την θεραπεία των αιμορροιδών είναι :

• Αιμορροϊδεκτομή Milligan-Morgan μια κλασική τεχνική, κατά την οποία αφαιρούνται οριστικά οι αιμορροιδες, έχει όμως μετεγχειρητικό πόνο που μπορεί να διαρκέσει αρκετές μέρες
• Τεχνική Longo που γίνεται χρήση συρραπτικού μηχανήματος και η κλειστή τεχνική που μετά την αφαίρεση των αιμορροΐδων γίνεται σύγκλειση του τραύματος με ράμματα

Ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές που κάνουν χρήση και τεχνολογιών αιχμής είναι:

1. Αιμορροΐδοπηξία με Laser (LHP). Μια πολύ λεπτή ίνα χρησιμοποιείται και εκπέποντας ενέργεια καυτηριάζει τα αγγεία των αιμορροΐδων χωρίς να προκαλεί βλάβη στους γύρω ιστούς.
   Πολλά τα πλεονεκτήματα της μεθόδου, μερικά από αυτά:
   • Μικρή διάρκεια χειρουργείου (όχι περισσότερο από 30 λεπτά)
   • Δεν απαιτέιται μετεγχειρητικά η χρήση αλοιφών και ο ασθενής επιστρέφει άμεσα σπίτι του χωρίς πόνο.
   • Δεν επηρεάζει τους σφιγκτήρες
2. HAL-RAR τεχνική : η υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη μέθοδο κατά την οποία εντοπίζονται με υπέρηχο οι αιμορροΐδικές αρτηρίες και απολινώνονται με ράμμα. Με την τεχνική αυτή υπάρχει η δυνατότητα στις προπίπτουσες αιμορροΐδες να γίνει ανάρτηση τους στην φυσιολογική τους θέση.
3. Αιμορροΐδεκτομή με ψαλίδι υπερήχων: ακολουθεί την κλασική τεχνική με την χρήση όμως ειδικών ψαλιδιών που με την εκπομπή υπερήχων γίνεται η εκτομή των αιμορροΐδων. Αυτή η μέθοδος έχει τα καλύτερα μακροχρόνια αποτελέσματα σε αιμορροΐδες 4ου βαθμού.

Εάν εμφανίζεται κάποιο σύμπτωμα, θα πρέπει να γίνει η διάγνωση της πάθησης έστω και στο αρχικό της στάδιο, ώστε να γνωρίζετε τί θα πρέπει να κάνετε και ποιο θα είναι το θεραπευτικό πλάνο για εσάς.