Ομφαλοκήλη

• Πολλαπλές κυήσεις
• Παχυσαρκία
• Αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (άρση μεγάλου βάρους, επίμονος βήχας, έντονη άσκηση κ.α)
• Δυσκοιλιότητα
• Προχωρημένη ηλικία

Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι η εμφάνιση εξογκώματος στην περιοχή του ομφαλού, το οποίο είτε ανατάσσεται αυτόματα είτε ο ίδιος ο ασθενής την ανατάσσει σε ηρεμία.

Η εμφάνιση άλγους περιομφαλικά είναι τις περισσότερες φορές ήπιος αλλά γίνεται έντονος σε αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης.

Ερυθρότητα του ομφαλού λόγω πίεσης, κυρίως σε καταστάσεις περίσφιξης.

Η διάγνωση γίνεται από εξειδικευμένο χειρουργό με την κλινική εξέταση. Συμπληρωματικές εξετάσεις μπορούν να ζητηθούν όπως υπέρηχο, μαγνητική ή αξονική τομογραφία σε περιπτώσεις που το χάσμα είναι πάρα πολύ μικρό.

Η ομφαλοκήλη πρέπει να αντιμετωπίζεται εγκαίρως ώστε να αποτραπεί η περίσφιξη της.

Η αντιμετώπιση γίνεται λαπαροσκοπικά, ανοιχτά και ρομποτικά.

Οι λαπαροσκοπικές τεχνικές που εφαρμόζονται για την αποκατάσταση της ομφαλοκήλης είναι η e-TEP (extended totally extraperitoneal – διευρυσμένη εξολοκλήρου εξωπεριτοναικά), TAPP (trans abdominal preperitoneal – διακοιλιακή προπεριτοναϊκή αποκατάσταση), IPOM (laparoscopic Intraperitoneal Onlay Mesh - λαπαροσκοπική αποκατάσταση με ενδοπεριτοναικό πλέγμα) .

Η επιλογή της τεχνικής εξαρτάται από το μέγεθος της ομφαλοκήλης, αν έχουν προηγηθεί χειρουργεία αλλά και το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς.

Η αποκατάσταση της ομφαλοκήλης λαπαροσκοπικά γίνεται συνήθως μέσω τριών οπών, υπό γενική αναισθησία και με την τοποθέτηση πλέγματος. Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης είναι:

• Ο μικρότερος χρόνος ανάρρωσης
• Ο μικρός χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο μετά την επέμβαση
• Λιγότερος πόνος
• Μικρότερες τομές

Η αποκατάσταση της ομφαλοκήλης ανοικτά εφαρμόζεται κυρίως σε χάσματα μικρότερα από 2-3 εκατοστά, σε ασθενείς που λόγω ιστορικού δεν μπορούν να χειρουργηθούν λαπαροσκοπικά, σε επείγουσα επέμβαση λόγω περίσφιξης.

H προτιμώμενη ανοικτά τεχνική με τοποθέτηση πλέγματος είναι η MOPP (Minimal open preperitoneal – ελάχιστα ανοικτή προπεριτοναικά τεχνική) στην οποία τοποθετείται το πλέγμα στον προπεριτοναικό χώρο του ομφαλού. Ο χρόνος νοσηλείας είναι λίγες ώρες και ο ασθενής επανέρχεται στην καθημερινότητα του πολύ γρήγορα.

Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι η r-ventral TAPP, τοποθέτηση του πλέγματος μεταξύ του περιτοναίου και της οπίσθιας θήκης του ορθού κοιλιακού μυός. Με την τεχνική αυτή το πλέγμα δεν έρχεται σε επαφή με τα ενδοκοιλιακά όργανα, αποτρέποντας έτσι ενδοκοιλιακές συμφήσεις.

Τεχνική eTEP-RS, με την τεχνική αυτή που γίνεται εξολοκλήρου στον προπεριτοναικό χώρο έχουμε την δυνατότητα να τοποθετήσουμε το πλέγμα κάτω από τους μύες. Εφαρμόζεται κυρίως σε περιπτώσεις που ο ασθενής έχει χειρουργηθεί επανειλημμένα για ομφαλοκήλη ή κοιλιοκήλη με τοποθέτηση πλεγμάτων σε διάφορα σημεία(onlay/inlay).

• Είναι μια ελάχιστα επεμβατική και ελάχιστα τραυματική μέθοδος
• Εξασφαλίζει ελάχιστη απώλεια αίματος
• Εξασφαλίζει μικρότερο πόνο
• Ελαχιστοποιεί την πιθανότητα διεγχειρητικών και μετεγχειρητικών επιπλοκών
• Μειώνει σημαντικά το χρόνο παραμονής στο νοσοκομείο
• Εξασφαλίζει ταχύτερη ανάρρωση

Τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής σε σχέση με την λαπαροσκοπική χειρουργική είναι:

1. Τρισδιάστατη εικόνα το χειρουργικού πεδίου-μεγαλύτερη μεγένθυση αυτού
2. Εξάλειψη του τρόμου των χεριών
3. Μίμηση κινήσεων του χεριού – οι ρομποτικοί βραχίονες μπορούν να πραγματοποιήσουν όλες τις κινήσεις ενός ανθρώπινου χεριού

Στις ομφαλοκήλες που το χάσμα είναι μικρότερο των 3 εκατοστών η χρήση πλέγματος δεν είναι αναγκαία και δεν υπάρχουν μελέτες που να κρίνουν απαραίτητη την χρήση τους σε τέτοια χάσματα.

Σε μεγαλύτερες όμως ομφαλοκήλες η χρήση του πλέγματος είναι επιβεβλημένη.

Η εξέλιξη των πλεγμάτων είναι πολύ μεγάλη και επιτρέπει στον εξιδεικευμένο χειρουργό να διαλέγει το κατάλληλο πλέγμα για τον/την ασθενή του.

Ο ασθενής με ομφαλοκήλη εξέρχεται από το νοσοκομείο μετά από λίγες ώρες από την επέμβαση και επανέρχεται στην καθημερινότητα του σε λίγες μέρες.