Βουβωνοκήλη

Η βουβωνοκήλη ανάλογα με το σημείο στο οποίο εμφανίζεται, διακρίνεται σε λοξή και ευθεία.

Η λοξή βουβωνοκήλη περνάει μέσα από το έσω στόμιο του βουβωνικού πόρου παράλληλα με το σπερματικό πόρο και τα αγγεία του όρχι. Πολλές φορές το ενδοκοιλιακό όργανο προπίπτει μέχρι το όσχεο και τότε την ονομάζουμε οσχεοκήλη.

Η ευθεία κήλη δεν περνάει από το στόμιο, αλλά προβάλλει από το οπίσθιο τοίχωμα του βουβωνικού πόρου εκεί που βρίσκεται η εγκαρσία περιτονία.

Το συνηθέστερο αίτιο είναι η αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης που μπορεί να προκληθεί σε διάφορες καταστάσεις όπως: άρση μεγάλου βάρους, παροξυσμικού βήχα, παχυσαρκία, δυσκοιλιότητα, εγκυμοσύνη, υπερπλασίας προστάτη κ.α.

Άλλο αίτιο είναι η φυσιολογική εξασθένηση των μυών με την πάροδο της ηλικίας.

Τέλος η εκ΄γενετής εμφάνιση που δημιουργείται κατά την εμβρυική ηλικία.

Η βουβωνοκήλη μπορεί στην αρχή να είναι εντελώς ασυμπτωματική και να βρεθεί μετά από τυχαίο έλεγχο της περιοχής (αξονική ή υπέρηχο).

Μπορεί επίσης να εμφανιστεί ώς μια διόγκωση της περιοχής κατά την σωματική άσκηση η οποία υποχωρεί αμέσως μετά.

Ο πόνος εμφανίζεται περισσότερα εντοπισμένα και είναι μικρού βαθμού και μερικές φορές αντανακλά μέχρι τον όρχι.

Ο πόνος εξαφανίζεται όταν παραμείνουν σε ηρεμία και σε ύπτια θέση.

Ο ισχυρός πόνος στη περιοχή εμφανίζεται κυρίως όταν η κήλη δεν ανατάσσετε και ξεκινάει η περίσφιξη της κήλης.

Σε αυτή την περίπτωση χρήζει άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης.

Ένας έμπειρος χειρουργός κηλών μπορεί με προσεκτική κλινική εξέταση να διακρίνει μια βουβωνοκήλη που δεν είναι εμφανής με την επισκόπηση.

Σε περιπτώσεις άλγους χωρίς η κλινική εξέταση να μπορεί να επιβεβαιώσει την ύπαρξη κήλης, πραγματοποιείται είτε υπέρηχος είτε αξονική.

Η αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης γίνεται ανοικτά, λαπαροσκοπικά και ρομποτικά.

Η μέθοδος που θα επιλέξει ο χειρουργός εξαρτάται από το μέγεθος της κήλης, το ιστορικό του ασθενούς και τις προηγούμενες επεμβάσεις στην περιοχή.

Δύο τρόποι λαπαροσκοπικής αποκατάστασης της βουβωνοκήλης υπάρχουν:

1. Η τεχνική TEP ( totally extraperitoneal – εξ’ολοκλήρου εξωπεριτοναικά)
2. H τεχνική TAPP (trans abdominal preperitoneal – διακοιλιακή προπεριτοναϊκή αποκατάσταση)

Τεχνική TEP

Η αποκατάσταση λαπαροσκοπικά με την μέθοδο TEP, αποτελεί την μέθοδο εκλογής για τις περισσότερες βουβωνοκήλες και αυτό, γιατί με την συγκεκριμένη τεχνική η επέμβαση πραγματοποιείται εξολοκλήρου εκτός της κοιλιάς στον προπεριτοναικό χώρο.

Ο προπεριτοναικός χώρος βρίσκεται μεταξύ των ορθών κοιλιακών μυών και του περιτοναίου που περιβάλει τα όργανα της κοιλιάς. Ο χώρος αυτός δημιουργείται με ένα ειδικό μπαλόνι που τοποθετείται μέσω μιας μικρής τομής στον ομφαλό.

Χρειάζονται τρεις μικρές τομές για την τοποθέτηση των λαπαροσκοπικών εργαλείων και μετά την ανάταξη της κήλης τοποθετείται πλέγμα.

Με την μέθοδο αυτή ο ασθενής σε λίγες ώρες επιστρέφει σπίτι του και σε λίγες μέρες στην καθημερινότητα του.

Τεχνική TAPP

Η αποκατάσταση λαπαροσκοπικά με την μέθοδο TAPP, είναι παρόμοια με την TEP με την διαφορά ότι η επέμβαση γίνεται μέσα από την περιτοναική κοιλότητα.

Πιο συγκεκριμένα μετά την είσοδο στην κοιλιά ανατάσσουμε την κήλη, κόβουμε το περιτόναιο και τοποθετούμε το πλέγμα όπως στην TEP.

Έπειτα γίνεται αποκατάσταση του περιτοναίου με συρραφή.

Η επέμβαση TAPP γίνεται όταν υπάρχει μεγάλη οσχεοβουβωνοκήλη ή περισφιγμένη βουβωνοκήλη. Σε αυτές τις περιπτώσεις αποτελεί μέθοδο εκλογής.

Με την μέθοδο αυτή ο ασθενής θα πρέπει να παραμείνει μία μέρα στο νοσοκομείο, ενώ και εδώ η επάνοδος στην καθημερινότητα γίνεται γρήγορα.

Η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης με την χρήση ρομπότ ( Da Vinci Xi) γίνεται με τις ίδιες μεθόδους όπως και λαπαροσκοπικά δηλαδή με r-TEP (robotic -TEP) και r-TAPP (robotic TAPP).

Η κύρια διαφορά είναι στη χρήση του ρομποτικού συστήματος το οποίο προσφέρει στον εξειδικευμένο χειρουργό περισσότερα πλεονεκτήματα κατά την χρήση του.

• Είναι μια ελάχιστα επεμβατική και ελάχιστα τραυματική μέθοδος
• Εξασφαλίζει ελάχιστη απώλεια αίματος
• Εξασφαλίζει μικρότερο πόνο
• Ελαχιστοποιεί την πιθανότητα διεγχειρητικών και μετεγχειρητικών επιπλοκών
• Μειώνει σημαντικά το χρόνο παραμονής στο νοσοκομείο
• Εξασφαλίζει ταχύτερη ανάρρωση

1. Τρισδιάστατη εικόνα το χειρουργικού πεδίου-μεγαλύτερη μεγένθυση αυτού
2. Εξάλειψη του τρόμου των χεριών
3. Μίμηση κινήσεων του χεριού – οι ρομποτικοί βραχίονες μπορούν να πραγματοποιήσουν όλες τις κινήσεις ενός ανθρώπινου χεριού

1. Το κόστος συντήρησης και αγοράς του ρομποτικού μηχανήματος με συνέπεια τον περιορισμένο αριθμό μηχανημάτων στα νοσοκομεία της χώρας μας
2. Μειωμένη καμπύλη εκμάθησης απο αρκετούς χειρουργούς
3. Κόστος επεμβάσεων

Αν και δεν εφαρμόζονται τόσο συχνά, αποτελεί μέθοδο εκλογής σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Γίνεται μέσω μικρής τομής στη βουβωνική χώρα και περιλαμβάνει τις εξής τεχνικές :

• Ενίσχυση του οπισθίου τοιχώματος του βουβωνικού πόρου με συρραφή χωρίς χρήση πλέγματος . Η ποιο γνωστή είναι η τεχνική shouldice
• Ενίσχυση του οπισθίου τοιχώματος με τοποθέτηση πλέγματος (αποκατάσταση χωρίς τάση) Lichtenstein τεχνική,που αποτελέι και την μέθοδο εκλογής στις ανοικτές επεμβάσεις
• Μία ακόμα τεχνική χωρίς τάση που κερδίζει έδαφος είναι και η Onstep τεχνική που τοποθετείται ειδικό πλέγμα πάνω και κάτω από το χάσμα της κήλης

Όλες οι επεμβάσεις που γίνονται λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά πραγματοποιούνται μόνο με γενική αναισθησία, ενώ στην ανοικτή αποκατάσταση μπορεί να εφαρμοστεί σε κάποιες τεχνικές όπως η Onstep και η Lichtenstein τοπική αναισθησία.

Από την εμφάνιση μίας μικρής ανατασσόμενης κήλης μέχρι το σημείο οπου θα γίνει μη ανατασσόμενη και περισφιγμένη κήλη, μπορεί να περάσει από μεγάλο χρονικό διάστημα εώς και λίγες ώρες αναλόγως τις δραστηριότητες του ασθενούς.

Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να αφήνουμε μία βουβωνοκήλη να μεγαλώνει γιατί αυξάνεται έτσι ο κίνδυνος περίσφιξης και απόφραξης του εντέρου, γι’αυτό και θα πρέπει να αποκαθίσταται το συντομότερο δυνατόν.